پرستار

به نام خدا

سلام.

خوبین.سلامتین؟

پرستار های غزل هم یکی از دردسر هایی بود که ما کشیدیم.پرستار اول غزل اسمش خاله الهام بود.از پنج شیش ماهگی اول خاله میومد خونمون و مامانم میرفت سرکار.بعد یکی دو ماه خاله گفت نمیتونم بیام و غزلو بیارین اینجا.از اونجا که خاله رئیس مهدکودک بیمارستان تهرانپارس بود و مامانمم فیزیوتراپیستش همو از اون موقع که من میرفتم مهد بیمارستان میشناختن.چون نمیدونم تا کی میرفت نمی نویسم.خاله گفت نمیتونم دیگه نگهش دارم.ما بودیم و یه بچه ی کمتر از 1 سال که مادربزرگم باید نگه داریش میکرد.مارد بزرگم 2 ماهی میومد خونه و غزلو نگه می داشت.بعد 2 ماه مادربزرگم گفت دیگه از پس این دختر بر نمیاد.چون واقعا هم سخت بود.خیلی با مادربزرگم راحت تر بود انگار.هر روز نیم ساعت چهل دقیقه ای میرفتن تو حیاط.بعد که حوصلش سر میرفت باید میرفتن بستنی بخرن برای خانوم.خیلی هم خانه رو بهم میریخت.واسه همین گفت دیگه نمیتونه.مادرم به رئییس قبلی مهدکودک بیمارستان ماجرارو تاریف کرد.من اون موقع که بچه بودم بیشتر با خاله حکیمه بودم.غزل خیلی رفت پیش خاله حکیمه.ولی هزینه ی بالاتری داشت. با اینکه خودمون میبردیمش.ولی هیچ چیزی مثل یک آشنا نیمشه که!خاله حکیمه خودش یک بچه ی کوچیک داره به نام مانیا.ترس ما از اینکه غذای بدی بده ببرتشون تو سرما پایین ریخته بود.چون بچه ی خودشم باید میبرد پایین.همون غذارو میخورد و .....

مامانم میگفت خیلی هزینه داره زیاد نمی ارزه ولی با این فرض که این اشنا هستش نمیبردش جای دیگه ای.تا اینکه بعد یک هفته نبردیمش خونشون چون سرما خورده بود.بعدش که خوب شد بردیمش.شنبه رفت و یکشنبه مانیا مریض شد.مامانش گفت دیگه نیارش اینا از هم خوب سرما میخورن.جمعه معلوم شد که خاله خیلی زود نتیجه گیری کرده.مانیا ابله مرغون گرفته بود نه سرما خوردگی.غزل چهار ماهگیش گرفته بود.بعد اینکه خوب شد خیر بعدی اومد.(((خاله باردار شده بود.مادرم راه میرفت به شانسش لعنت میفرستاد.روزی از نو روزی از نو.دوباره مادربزرگم اومد خونمونو از این جریانا.

بقیشو بعدا مینویسم

این بود غزل عاشقانه ی من